Hatemail

Je hebt Miekel-haters en Miekel-Lovers. Ik leid dat af aan mailtjes die binnen komen op de redactie en die doorgesluisd worden naar mij. Mailtjes waarin men Miekel prijst over de manier waarop iets heel treffends is weergegeven en waarmee men het roerend eens is.
Maar er zijn ook mailtjes van mensen die al van de leg raken bij het lezen van het woord ‘bananenrepubliek’. Dat mocht ik schijnbaar niet schrijven vorige week. Maar er zijn toch landen die zo’n kwalificatie meer dan verdienen. Ten eerste komen daar vaak werkelijk ook de bananen vandaan. Ten tweede kan ik geen andere benaming bedenken voor landen, vaak in donker Afrika, waar men op een zo danige wijze de rechten van de mens schendt dat alleen de benaming bananenrepubliek van toepassing is. Om daar nou zo van streek van te raken zegt meer iets over het ‘softheid gehalte’ van deze lezer, dan over Miekel.
Deze mail kwam binnen naar aanleiding van mijn column van afgelopen week waarin ik op het eind een passende straf omschreef voor de dader van de moordpartij op het Belgische kinderdagverblijf. Natuurlijk was het grof wat daar stond over spiesen op zijn middeleeuws zodat hij een gruwelijk langzame dood zou sterven. Maar Miekel komt nog wel eens buiten de deur en praat dan met mensen. Jawel, en zo verzamel ik reacties van gewone mensen op de moordpartij in Dendermonde. De algemene tendens was eigenlijk dat geen straf erg genoeg was. Okay, ik dik dat wat aan, maar wat ik maar wil zeggen is, dat ik altijd en ten aller tijden aan de kant van de slachtoffers sta. En natuurlijk is deze jongen weer een zielig geval die al lang hulp had moeten hebben. en natuurlijk is dit hartstikke erg voor zijn ouders die hem al eerder op hadden willen laten nemen, maar bot vingen. En natuurlijk heeft de hulpverlening en de psychiatrie weer eens gefaald. Allemaal hartstikke erg. Maar nog altijd sta ik toch echt aan de kant van de slachtoffers. Zeker als je bedenkt dat deze Kim na het gebeuren gewoon maar wat zat te lachen tijdens het politieverhoor en zich er allemaal niks meer van kon herinneren. Handig!
Nu is inmiddels bekend dat hij al jaren erg eenzaam was en teruggetrokken leefde. Hij hoorde stemmen en men denkt aan schizofrenie. Dat lijkt mij op zich hartstikke erg om daar aan te lijden. Ik word namelijk af en toe al gek van mezelf, laat staan dat er nog iemand tegen me aan zit te lullen vanonder mijn hersenpan. Maar dan nog steek je geen baby’s dood.
Ik bedoel maar, Hitler had ook een moeilijke jeugd, moeten we hem daarom maar zijn misdaden vergeven. Een slechte jeugd zou eerder een stimulans moeten zijn om koste wat kost daar boven uit te stijgen. Maar mensen die allemaal maar vol begrip zijn voor de wandaden van een zielige gestoorde, sorry hoor, maar die hebben toch echt een verkeerd beeld van recht en onrecht.
Voor alle ‘softies’ onder ons, als uw zwakke gestel niet tegen de columns van Miekel kan, hoewel ze toch echt niet altijd even bot en hard zijn, lees ze dan niet! Het is net als het niet kijken naar bepaalde teeveeprogramma’s .... een keuze dus. Het gaat te ver om films als Deep Throat te verbieden. Net zoals het te ver gaat dat watjes van de Partij voor de Dieren, het houden van goudvissen willen verbieden en ook de valkerij de das om willen doen. Terwijl die valken prachtig werk verrichten. We hebben hier zelfs de Minister van Landlouw op bezoek gehad. Die snapt het tenminste en wil meer bewegingsvrijheid voor de valkerij, omdat zij ziet waar die mooie beesten op in gezet kunnen worden en hoe nuttig ze zijn. Mijn inziens kunnen de lezers van Miekel in twee groepen ingedeeld worden: De intolerante masochistische softies die de columns blijven lezen zodat ze lekker kunnen kankeren (over dit woord zullen ze ook wel vallen!). En de ‘die hards’ die tegen een stootje kunnen, het op juiste waarde weten te schatten en de bedoeling achter een column snappen.
Hoe dan ook, het staat een ieder vrij om te schrijven en te zeggen wat hij wil. Dit heet vrijheid van meningsuiting en vreemd genoeg ligt dit verworven recht op dit moment onder vuur in Nederland. Het staat ook een ieder vrij om te lezen wat men wil. Dus hatemails.... kiss my ass. Gelukkig hoef ik geen bescherming van de staat, dankzij het pseudoniem.

Joker door Miekel

Ik geloof niet dat het ooit eerder gebeurd is. Volgens mij heeft nog nooit iemand, hoe gestoord dan ook, willekeurige baby’s en peuters aangevallen. Natuurlijk worden er baby’s vermoordt, maar dat doen veelal de ouders zelf. Of je hebt de pech in een bananenrepubliek geboren te worden om dan in een oorlogsgebied door niets ontziende warlords te worden afgeslacht. En nu dan weer in België, ons buurland. Wat is dat toch met België. Net als in Engeland gebeuren daar veelal de meest gruwelijke dingen. Het kleine België, waar een buurtjongen het in zijn zieke hersens haalt om een kinderdagverblijf binnen te lopen en zomaar in het wilde weg kinderen dood te steken. Te gek voor woorden eigenlijk. België heeft ons al eerder behoorlijk opgeschrikt met o.a. de gruweldaden van Dutroux en de Bende van Nijvel. Maar waar moet het heen als weerloze kinderen van nog geen drie jaar niet meer veilig zijn in een kinderdagverblijf.
Ik moest aan mijn eigen kinderen denken toen ik ze, inmiddels al heel wat jaren geleden, een aantal dagdelen in het kinderdagverblijf had. Het was daar altijd een vredige bedoening. Je zag natuurlijk steeds dezelfde ouders bij het wegbrengen en halen van de kinderen.
Het grappige is dat je sommige kinderen en ouders jaren later weer tegen komt bij de zwemles of nog wat later als ze op een sportclub zitten. Zo gaat dat. En zo gaat het ook in Dendermonde. Ook daar kennen de ouders elkaar. De beelden van vaders en moeders die overstuur naar binnen liepen hopende dat hun kind niks mankeerde, deden me veel. Het greep me bij de strot kan ik wel zeggen. En als je eigen kind veilig blijkt te zijn of niet al te ernstig gewond, dan voel je je welhaast schuldig naar de ander toe, wiens kind er erger aan toe is.
Het is natuurlijk ook tè gruwelijk. Je brengt je kleintje weg, gaat met een gerust hart werken want ze zijn in goede handen en dan gebeurt er zoiets. Bij de meeste kinderdagverblijven zullen wellicht overdag de deuren veelal op slot zitten, maar op vaste tijden zijn de deuren natuurlijk gewoon open om de ouders binnen te laten komen.
Een twintigjarige, geschminkt als The Joker, hangt bepaald niet de paljas uit. En nou is die held in hongerstaking en weigert ook maar iets te vertellen. Zijn ouders zijn totaal ondersteboven van de wandaad van hun zoon. Ze hebben ondertussen tegen de officier van justitie verteld over het leven van hun zoon en die hoopt zo iets van een motief duidelijk te krijgen. Maar wat voor motief kan je nou in godsnaam hebben? Is hij zelf als baby naar een kinderdagverblijf gebracht en heeft een leidster hem misschien iets te hard de billen afgeveegd? Heeft hij misschien iets te lang liggen brullen in zijn bedje omdat hij niet meteen verschoond werd? Ik bedoel maar, er is geen enkele opgelopen frustratie groot genoeg om dit te rechtvaardigen.
Ik ben hier snel klaar mee hoor. Geen tijd en geld verspillen aan het achterhalen van het motief of bewijsmateriaal, het is toch duidelijk dat ze de dader hebben. Geen geld verspillen aan jarenlange opsluiting tot aan zijn dood, meteen korte metten maken met dit soort lui.
Hij zal moeten lijden voor zijn daden. Op z’n middeleeuws zal hij gespietst gaan worden en zo een langzame gruwelijke dood sterven. Dat spietsen zal gebeuren pal voor het kinderdagverblijf alwaar hij zijn gruweldaden begaan heeft. Het zal ongeveer een week duren vooraleer hij het loodje legt en voor die periode huren we het glazen huis, de deejays hebben het toch even niet nodig, en daar zal hij in tentoongesteld worden.
Voor de ouders van de moordenaar regelen we psychische bijstand, dat dan weer wel. Die mensen staan de rest van hun leven voor joker dankzij zoonlief. Maar het gaat niet gebeuren zoals Miekel voorstelt, we leven immers in een rechtstaat. Maar mijn mening is dat sommige mensen door hun daden hun rechten verspelen. The Joker is er één van.