Joker door Miekel

Ik geloof niet dat het ooit eerder gebeurd is. Volgens mij heeft nog nooit iemand, hoe gestoord dan ook, willekeurige baby’s en peuters aangevallen. Natuurlijk worden er baby’s vermoordt, maar dat doen veelal de ouders zelf. Of je hebt de pech in een bananenrepubliek geboren te worden om dan in een oorlogsgebied door niets ontziende warlords te worden afgeslacht. En nu dan weer in België, ons buurland. Wat is dat toch met België. Net als in Engeland gebeuren daar veelal de meest gruwelijke dingen. Het kleine België, waar een buurtjongen het in zijn zieke hersens haalt om een kinderdagverblijf binnen te lopen en zomaar in het wilde weg kinderen dood te steken. Te gek voor woorden eigenlijk. België heeft ons al eerder behoorlijk opgeschrikt met o.a. de gruweldaden van Dutroux en de Bende van Nijvel. Maar waar moet het heen als weerloze kinderen van nog geen drie jaar niet meer veilig zijn in een kinderdagverblijf.
Ik moest aan mijn eigen kinderen denken toen ik ze, inmiddels al heel wat jaren geleden, een aantal dagdelen in het kinderdagverblijf had. Het was daar altijd een vredige bedoening. Je zag natuurlijk steeds dezelfde ouders bij het wegbrengen en halen van de kinderen.
Het grappige is dat je sommige kinderen en ouders jaren later weer tegen komt bij de zwemles of nog wat later als ze op een sportclub zitten. Zo gaat dat. En zo gaat het ook in Dendermonde. Ook daar kennen de ouders elkaar. De beelden van vaders en moeders die overstuur naar binnen liepen hopende dat hun kind niks mankeerde, deden me veel. Het greep me bij de strot kan ik wel zeggen. En als je eigen kind veilig blijkt te zijn of niet al te ernstig gewond, dan voel je je welhaast schuldig naar de ander toe, wiens kind er erger aan toe is.
Het is natuurlijk ook tè gruwelijk. Je brengt je kleintje weg, gaat met een gerust hart werken want ze zijn in goede handen en dan gebeurt er zoiets. Bij de meeste kinderdagverblijven zullen wellicht overdag de deuren veelal op slot zitten, maar op vaste tijden zijn de deuren natuurlijk gewoon open om de ouders binnen te laten komen.
Een twintigjarige, geschminkt als The Joker, hangt bepaald niet de paljas uit. En nou is die held in hongerstaking en weigert ook maar iets te vertellen. Zijn ouders zijn totaal ondersteboven van de wandaad van hun zoon. Ze hebben ondertussen tegen de officier van justitie verteld over het leven van hun zoon en die hoopt zo iets van een motief duidelijk te krijgen. Maar wat voor motief kan je nou in godsnaam hebben? Is hij zelf als baby naar een kinderdagverblijf gebracht en heeft een leidster hem misschien iets te hard de billen afgeveegd? Heeft hij misschien iets te lang liggen brullen in zijn bedje omdat hij niet meteen verschoond werd? Ik bedoel maar, er is geen enkele opgelopen frustratie groot genoeg om dit te rechtvaardigen.
Ik ben hier snel klaar mee hoor. Geen tijd en geld verspillen aan het achterhalen van het motief of bewijsmateriaal, het is toch duidelijk dat ze de dader hebben. Geen geld verspillen aan jarenlange opsluiting tot aan zijn dood, meteen korte metten maken met dit soort lui.
Hij zal moeten lijden voor zijn daden. Op z’n middeleeuws zal hij gespietst gaan worden en zo een langzame gruwelijke dood sterven. Dat spietsen zal gebeuren pal voor het kinderdagverblijf alwaar hij zijn gruweldaden begaan heeft. Het zal ongeveer een week duren vooraleer hij het loodje legt en voor die periode huren we het glazen huis, de deejays hebben het toch even niet nodig, en daar zal hij in tentoongesteld worden.
Voor de ouders van de moordenaar regelen we psychische bijstand, dat dan weer wel. Die mensen staan de rest van hun leven voor joker dankzij zoonlief. Maar het gaat niet gebeuren zoals Miekel voorstelt, we leven immers in een rechtstaat. Maar mijn mening is dat sommige mensen door hun daden hun rechten verspelen. The Joker is er één van.