Zal ‘Boer zoekt vrouw’ deze week weer een nieuw record aantal kijkers hebben opgeleverd? Het is eigenlijk ook gewoon een kwestie van opjutten natuurlijk. Het is net als met een recessie....als je er maar lang genoeg over lult en er genoeg aandacht aan besteedt in de media, dan komt die recessie vanzelf wel.
Zo gaat dat ook met ‘Boer zoekt vrouw’. Als je iedere week spreekt over een record aantal kijkers, dan gaan de tot dan toe ‘niet-kijkers’ ook kijken en dan groeien de kijkcijfers als vanzelf. In Huize Miekel, kijken wij ondertussen ook naar boer Frans, Gerard, Jan, Henk en boerin Agnes. We hebben ook al besloten met wie ze uiteindelijk maar moeten gaan trouwen, dus wij weten de uitslag al.
Nee, dan zaterdagavond! Uri Geller, meesteroplichter, kwam met een als ‘sensationele’ aangekondigde show op teevee waarin hij op zoek is naar de nieuwe Uri Geller. Wij waren er eens goed voor gaan zitten met z’n allen. Ouderwets familievermaak. Voor bij de koffie of Fanta had Miekel wat lekkers gehaald bij de Hema, vier paar pootjes op de poef en hangen in de bank. We waren er klaar voor!
We hadden de kinderen verteld wie Uri Geller was en wat hij allemaal kon! Of wat hij dacht dat hij ons kon doen geloven van wat hij echt kon.
Dus de jongste had al een lepel klaargelegd en zijn eerste horlogetje gepakt dat al een paar jaar geleden de geest had gegeven.
Ten eerste hadden ze wel betere presentatoren in kunnen huren. Dat uitgerangeerde Idols jurylid Henk-Jan Smits hadden ze beter in een wassenbeeldenmuseum kunnen zetten en de invalster van Tooske, Marleen Salunogwat, tja, twijfelachtig. Je zou zeggen dat als je alleen maar berichtjes van kijkers die via een telefoonpanel binnenkomen mag voorlezen, dat daar weinig fout mee kan gaan, maar nee, ze presteerde het toch om het knullig te doen.
Ze verving een zieke zwangere Tooske. Ik weet niet wie van de twee het ergste zou zijn geweest. maar goed. Verder waren daar nog wat uitgerangeerde BN’s van de straat geveegd. Ten eerste, onze nationale sloerie Patty Brard, wel flink afgeslankt dat moet gezegd, maar toch! Dan die man van Undercover en dat kan die ook maar beter blijven en dan het huppelkutje Floortje, een wannabee Idol die van pure wanhoop nog op schaatsen geprobeerd heeft door te breken, maar het enige wat ze gebroken heeft is waarschijnlijk het ijs geweest.
Uitzonderlijk Raadselachtig Ingenieus ofwel ‘Uri’ Geller was zaterdagavond te bewonderen op SBS6 in een show die bijna een maand lang aangekondigd is geweest. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Er zaten ook wel aardige stukjes bij, maar om nou van mentalisten te spreken....tja, tja, ik weet het niet hoor. Er zaten ook illusionisten bij, zoals die ene met die galg. Het meest ergerlijke bij zo’n show vind ik het geleuter erom heen. De waarschuwingen dat de acts levensgevaarlijk zijn en thuis niet nagedaan moeten worden en ga zo maar door. En hup, daar komt het zoveelste reclameblok weer.
Vijf kandidaten deden er mee. Een daarvan viel af voor de volgende ronde. Dit wordt dus weer een gebed zonder end. Uitmelken zo’n show en over zo veel mogelijk zaterdagavonden verspreiden. De Hema zal er blij mee zijn. De tompoezen vliegen de winkel uit op zaterdag want Uri komt. Nou, in ieder geval viel onze lepel niet van de teevee en hij was ook niet krom. Het kinderhorloge stond nog steeds stil. Maar de klok die bij ons aan de schoorsteen hangt en nog van de vorige eigenaar Henk afstamt, en sinds jaar en dag op 2 minuten voor zes staat was verschoven! Verdomd het was waar! Wel net toevallig toen de heer des huizes even een sanitaire stop moest doen en met zijn lange slingerarmen een zwieper had gegeven aan dat ding. Nou ja, de jongste was bij de ontdekking ervan in alle staten en dat maakte alles weer goed. Was het nu Uitzonderlijk Raadselachtig Ingenieus of zijn we weer met z’n allen bij de neus genomen door Uri en consorten? Sommige dingen veranderen nooit. Toch hebben we een leuke avond gehad. Tot uri!
dinsdag 29 januari 2008
donderdag 17 januari 2008
Virus. Door Miekel
Mijn Dakater is enigszins gezakt, hoewel als ik het er met deze of gene over heb, komt de teleurstelling over geen Dakar weer net zo heftig opzetten als spuitpoep.
Over diarree gesproken. Ze hadden me goed te pakken afgelopen week. Tjonge, jonge, het eendaagse buikgriepvirus had me in de greep en voor iemand die nooit ziek is, valt dat niet mee om te ondergaan.
Kent u dat gevoel....dat u niet weet of u het eerst op de pot moet gaan zitten of met je zieke kop erin moet gaan hangen. Kortom, gaat het er van boven uitkomen of van onderen? Voor die keuze stond ik dus de hele woensdagnacht, ieder uur weer! Gelukkig nam ik wel steeds de juiste beslissing en bleef nog grotere ellende uit. Daar bedoel ik het opruimen mee als gevolg van de verkeerd ingeschatte uitgang.
Dat herinnert me trouwens wel aan een anekdote uit de tijd dat ik nog op de middelbare school zat, zo ongeveer in het jaar dat Ben Hur nog met zijn strijdwagen rondreed dus dan weet u het wel, en wat een klasgenootje er toen uitkraamde tijdens de biologieles.
Wij moesten destijds de anatomie leren van een hond en een kat. Tot op het laatste bot!
Thuis zat hij blijkbaar tijdens het avondeten al die botjes te oefenen, tot gek wordens toe van de rest van de familie. Zijn moeder, niet gespeend van enige humor, zei toen heel nuchter dat wat hij aan het leren was hem niet echt van nut zou zijn in de rest van zijn leven en gaf hem het advies om tegen de leraar te zeggen over de hond of kat in kwestie: ‘Van voren vrèt ie en van achteren schèt ie!’. Nou was dat ventje al het brutaaltje van de klas en dus niet te beroerd om dat ook letterlijk zo te zeggen. En aldus geschiede.
Ik zie die arme man nog staan. Meneer van Bavel, want zo heette hij, met zijn haviksneus begon ervan te stotteren. Gevolg was dat de bewuste moeder dit natuurlijk te horen kreeg op de eerste de beste ouderavond. Het veranderde haar mening niet. Nou ja, waar je maar aan kan denken als de poep dun langs de benen loopt.
Nederland is dus in de ban van het eendaagse buikgriepvirus dat de een na de ander velt. In Engeland heet dit virus ‘Noro’ en bijna drie miljoen Britten zijn deze winter al het slachtoffer geworden van het norovirus, dat dus die kortstondige buikgriep veroorzaakt. Zij noemen het in de volksmond het ‘winterkotsvirus’. Die Engelsen toch. De humor (en de rest) ligt daar op straat. Vreemd dat de milieuorganisaties niet in opstand komen tegen dit virus. Want al die kots en spuitpoep zijn toch een behoorlijk belasting voor het milieu en verhogen alleen maar het effect van Global Warming. Gek ook dat het Ministerie van Financiën niet meteen een milieubelastingheffing introduceert voor elk gezin dat meer dan vijf liter extra aan poep en kots produceert per week. Want ja, aan het milieu wordt tegenwoordig flink verdient. Big business, dat broeikaseffect. Wordt ik al niet schijtziek van het norovirus, dan wordt ik het wel van al dat gezeik over het milieu. Wij worden met z’n allen zo bij de neus genomen. En maar dokken voor alles wat maar enigszins vervuilend zou zijn. Het is zo’n onzin, beste mensen, voor een groot deel althans. Ja, we kunnen met z’n allen best op veertig graden wassen en vijf dagen met een handdoek doen. Je droogt je er tenslotte alleen maar mee af. Dus iedere dag een schone handdoek is ook klinkklare onzin. Maar neem nou alleen maar eens al dat geleuter over groene stroom. Waarom moet ik kiezen en overstappen op groene stroom als de prijs hetzelfde is. Een beetje energieleverancier die zegt ecologisch bezig te zijn levert aan haar klanten gewoon vanzelf groene stroom. Want wat maakt mij het uit waar het uiteindelijk vandaan komt, als ik maar elektriciteit heb! Nee, moeilijk lopen doen door je een keuze te laten maken en er meteen bij zeggen dat het in prijs niet uitmaakt. Totdat ze je bij de ballen hebben en dan massaal prijs verhogingen doorvoeren. Heeft niks met milieu te maken maar puur met woekerwinsten. Dus die lui zijn niet zuiver op de graad bezig.
Nu weer al die verhogingen op autoprijzen terwijl de auto niet de grootste vervuiler is, maar een melkkoe. De uitstoot van al die auto’s valt zelfs te verwaarlozen in vergelijking met bijvoorbeeld de vervuiling die moeder aarde met haar recente vulkaan uitbarstingen te weeg brengt of het afbranden van suikerriet in Brazilië om schone bio ethanol te maken of het afbranden van het regenwoud om daar suikerriet te verbouwen die ze vervolgens weer afbranden en ga zo maar door.
Ik vind al dat gedoe over klimaatbeheersing onderhand een behoorlijk irritant en hardnekkig gedoe, als een virus, dat je het liefst in de pot zou willen plempen en doorspoelen!
Over diarree gesproken. Ze hadden me goed te pakken afgelopen week. Tjonge, jonge, het eendaagse buikgriepvirus had me in de greep en voor iemand die nooit ziek is, valt dat niet mee om te ondergaan.
Kent u dat gevoel....dat u niet weet of u het eerst op de pot moet gaan zitten of met je zieke kop erin moet gaan hangen. Kortom, gaat het er van boven uitkomen of van onderen? Voor die keuze stond ik dus de hele woensdagnacht, ieder uur weer! Gelukkig nam ik wel steeds de juiste beslissing en bleef nog grotere ellende uit. Daar bedoel ik het opruimen mee als gevolg van de verkeerd ingeschatte uitgang.
Dat herinnert me trouwens wel aan een anekdote uit de tijd dat ik nog op de middelbare school zat, zo ongeveer in het jaar dat Ben Hur nog met zijn strijdwagen rondreed dus dan weet u het wel, en wat een klasgenootje er toen uitkraamde tijdens de biologieles.
Wij moesten destijds de anatomie leren van een hond en een kat. Tot op het laatste bot!
Thuis zat hij blijkbaar tijdens het avondeten al die botjes te oefenen, tot gek wordens toe van de rest van de familie. Zijn moeder, niet gespeend van enige humor, zei toen heel nuchter dat wat hij aan het leren was hem niet echt van nut zou zijn in de rest van zijn leven en gaf hem het advies om tegen de leraar te zeggen over de hond of kat in kwestie: ‘Van voren vrèt ie en van achteren schèt ie!’. Nou was dat ventje al het brutaaltje van de klas en dus niet te beroerd om dat ook letterlijk zo te zeggen. En aldus geschiede.
Ik zie die arme man nog staan. Meneer van Bavel, want zo heette hij, met zijn haviksneus begon ervan te stotteren. Gevolg was dat de bewuste moeder dit natuurlijk te horen kreeg op de eerste de beste ouderavond. Het veranderde haar mening niet. Nou ja, waar je maar aan kan denken als de poep dun langs de benen loopt.
Nederland is dus in de ban van het eendaagse buikgriepvirus dat de een na de ander velt. In Engeland heet dit virus ‘Noro’ en bijna drie miljoen Britten zijn deze winter al het slachtoffer geworden van het norovirus, dat dus die kortstondige buikgriep veroorzaakt. Zij noemen het in de volksmond het ‘winterkotsvirus’. Die Engelsen toch. De humor (en de rest) ligt daar op straat. Vreemd dat de milieuorganisaties niet in opstand komen tegen dit virus. Want al die kots en spuitpoep zijn toch een behoorlijk belasting voor het milieu en verhogen alleen maar het effect van Global Warming. Gek ook dat het Ministerie van Financiën niet meteen een milieubelastingheffing introduceert voor elk gezin dat meer dan vijf liter extra aan poep en kots produceert per week. Want ja, aan het milieu wordt tegenwoordig flink verdient. Big business, dat broeikaseffect. Wordt ik al niet schijtziek van het norovirus, dan wordt ik het wel van al dat gezeik over het milieu. Wij worden met z’n allen zo bij de neus genomen. En maar dokken voor alles wat maar enigszins vervuilend zou zijn. Het is zo’n onzin, beste mensen, voor een groot deel althans. Ja, we kunnen met z’n allen best op veertig graden wassen en vijf dagen met een handdoek doen. Je droogt je er tenslotte alleen maar mee af. Dus iedere dag een schone handdoek is ook klinkklare onzin. Maar neem nou alleen maar eens al dat geleuter over groene stroom. Waarom moet ik kiezen en overstappen op groene stroom als de prijs hetzelfde is. Een beetje energieleverancier die zegt ecologisch bezig te zijn levert aan haar klanten gewoon vanzelf groene stroom. Want wat maakt mij het uit waar het uiteindelijk vandaan komt, als ik maar elektriciteit heb! Nee, moeilijk lopen doen door je een keuze te laten maken en er meteen bij zeggen dat het in prijs niet uitmaakt. Totdat ze je bij de ballen hebben en dan massaal prijs verhogingen doorvoeren. Heeft niks met milieu te maken maar puur met woekerwinsten. Dus die lui zijn niet zuiver op de graad bezig.
Nu weer al die verhogingen op autoprijzen terwijl de auto niet de grootste vervuiler is, maar een melkkoe. De uitstoot van al die auto’s valt zelfs te verwaarlozen in vergelijking met bijvoorbeeld de vervuiling die moeder aarde met haar recente vulkaan uitbarstingen te weeg brengt of het afbranden van suikerriet in Brazilië om schone bio ethanol te maken of het afbranden van het regenwoud om daar suikerriet te verbouwen die ze vervolgens weer afbranden en ga zo maar door.
Ik vind al dat gedoe over klimaatbeheersing onderhand een behoorlijk irritant en hardnekkig gedoe, als een virus, dat je het liefst in de pot zou willen plempen en doorspoelen!
donderdag 10 januari 2008
A.S.O Door Miekel
Het jaar had niet slechter kunnen beginnen. Afgelopen vrijdag sloeg het nieuws dat Dakar 2008 afgelast werd in als een bom. Ik hoorde het toevallig bij het Jeugdjournaal. Ik nam het niet serieus omdat het me te onwerkelijk leek. Is de eerste fase bij een traumatische ervaring niet altijd ontkenning? In die fase verkeerde ik schijnbaar. Toen mijn partner thuis kwam werd echter bevestigd dat Dakar niet doorging. Ontkenning maakte plaats voor ongeloof. RTL Boulevard bracht ondubbelzinnig de waarheid door Chris Zeegers aan het woord te laten, die al zeven jaar bezig is om de Dakar een keer te rijden en dit jaar zou zijn droom werkelijkheid worden. Verder die vrijdagavond alleen maar RTL7 gekeken om naar de reacties te kijken van de gedupeerde deelnemers. De Franse race organisatie A.S.O had de knoop doorgehakt. Ik vind het behoorlijk aso om een dag voor de start het hele evenement af te gelasten. Lagen er geen alternatieve routes op de plank. Dit kan je toch niet maken. Al dat werk. Maanden, weken, dagen- en nachtenlang is gewerkt om je voertuig in optimale staat te krijgen. Alle support van de mensen eromheen. Al die miljoenen fans, want zoveel zijn dat er wereldwijd, die nu zwaar teleurgesteld zijn.
In de nieuwjaarsnacht riep ik nog: ‘Nog maar vijf nachtjes slapen en dan begint HET weer’! Ik telde de dagen af zoals een kind de dagen voor het Sinterklaasfeest aftelt. Nog slecht een dag te gaan en dan konden we weer lekker iedere avond naar RTL7 kijken, naar het geweldige verslag van de race. Al die namen weer horen die in de loop der jaren zo vertrouwd zijn geworden. Al die stoere mannen macho koppen weer zien en vergeet de vrouwen niet. Onze Mirjam Pol op de motor. Al weken lang in het ED ieder artikel gelezen over hoe de monteurs van de diverse teams zich voorbereiden. Interviews met natuurlijk vader en zoon de Rooij, Hans Bekx en vanzelfsprekend Stacey, als winnaar bij de trucks van vorig jaar. Het zou nota bene de dertigste Dakar worden. Een jubileum Dakar. Dat last je toch niet af en zeker niet voor een paar terroristen?! Gaan die het tegenwoordig voor ons bepalen? We mogen nooit en te nimmer buigen voor terroristen en Dakar had door moeten gaan onder begeleiding van super getrainde Special Forces Teams die gewapend met M16s en raketwerpers die verrekte fundamentalisten uit hun grotten hadden moeten roken en vervolgens ver in de zandduinen hadden moeten begraven. Diep onder de grond.
Moeten we nu allemaal op Wilders gaan stemmen? Het zal toch niet hè! Maar me scharen achter populist Doekla Terpstra doe ik toch ook niet. Wilders noemt ze ‘Onnozele naïeve dwazen’, Miekel noemt ze liever ‘Naïeve optimisten’. We moeten ophouden tolerant te zijn. Zelfs in Duitsland, waar dit onderwerp door hun geschiedenis toch wel heel gevoelig ligt, is nu uitgesproken dat de tolerantiepolitiek en ‘knuffelaanpak’ van SPD en de Groenen niet geholpen heeft en dat het nu tijd wordt voor een hardere aanpak, aangezien buitenlanders een bovengemiddeld groot aandeel in de criminaliteit hebben. Dus wordt er voorgesteld om criminele buitenlanders het land uit te zetten en jonge buitenlandse criminelen naar heropvoedingskampen te sturen.
Het is goed optimistisch te zijn en in het goede van de mens te geloven, maar je moet ook je ogen niet sluiten. Zolang er Imans rondlopen die jonge jongens indoctrineren zal het nooit stoppen. Het kan toch niet zo zijn dat we toegeven aan fundamentalistische baardapen met een tulband op die nog in de middeleeuwen leven en geiten neuken.
Niet alleen de Koran zou verboden moeten worden, eigenlijk zou ieder geloof verboden moeten worden. Wereldwijd! Er is nog nooit iets goeds uit geloof voortgekomen dan alleen maar onderdrukking, dom houden, zelfverrijking door de leiders en zogenaamd gelimiteerd oorlog voeren voor de goede zaak. Geloof is de oorzaak van heel veel ellende overal in de wereld.
En nu buigen we dus voor terreurdreiging! Dat kan en mag dus niet. Wat als straks de Tour de France weer begint of de Olympische Spelen...ook geen kleintje. Wat als Dakar volgend jaar weer bedreigd wordt? Bij mij liepen de tranen over de wangen. Tot twee keer aan toe. Deze column is op vrijdagavond geschreven. Heet van de naald en bol van emoties. Omdat ik het zo voel. Ik ben kwaad en zwaar teleurgesteld. Ik had me verkneukeld om van 5 tot 20 januari aan de buis gekluisterd te zitten, iedere avond weer rond de klok van elven kijkend naar onze Brabantse jongens. En laat nou niemand zeggen: ‘Oh mens, waar maak je je druk om er zijn ergere dingen in de wereld’, want ja natuurlijk zijn die er. Maar het gaat hier om een fundamenteel iets en dat is namelijk dat een kleine extremistische minderheid zijn middeleeuwse achterlijke wil op wil leggen aan een hele grote groep van anders denkenden. Bedreiging van je vrijheid van denken, daar gaat het hier om. Van mij mag iedereen denken wat ie wil, maar houd dat bij je zelf en val een ander er niet mee lastig. En verder is het gewoon aanpassen voor iedereen. Ook voor ons. Maar er is een ding waar ik me nooit aan wil aanpassen en dat is buigen voor terroristen. Never nooit.
Ik heb het hele weekend met mijn ziel onder mijn arm chagrijnig lopen doen. Ik vind het gewoon aso. Dakar had door moeten gaan ook al hadden er doden gevallen, die vallen er namelijk toch ieder jaar. Risico van het vak en Way to go, zal ik maar zeggen
Miekel
In de nieuwjaarsnacht riep ik nog: ‘Nog maar vijf nachtjes slapen en dan begint HET weer’! Ik telde de dagen af zoals een kind de dagen voor het Sinterklaasfeest aftelt. Nog slecht een dag te gaan en dan konden we weer lekker iedere avond naar RTL7 kijken, naar het geweldige verslag van de race. Al die namen weer horen die in de loop der jaren zo vertrouwd zijn geworden. Al die stoere mannen macho koppen weer zien en vergeet de vrouwen niet. Onze Mirjam Pol op de motor. Al weken lang in het ED ieder artikel gelezen over hoe de monteurs van de diverse teams zich voorbereiden. Interviews met natuurlijk vader en zoon de Rooij, Hans Bekx en vanzelfsprekend Stacey, als winnaar bij de trucks van vorig jaar. Het zou nota bene de dertigste Dakar worden. Een jubileum Dakar. Dat last je toch niet af en zeker niet voor een paar terroristen?! Gaan die het tegenwoordig voor ons bepalen? We mogen nooit en te nimmer buigen voor terroristen en Dakar had door moeten gaan onder begeleiding van super getrainde Special Forces Teams die gewapend met M16s en raketwerpers die verrekte fundamentalisten uit hun grotten hadden moeten roken en vervolgens ver in de zandduinen hadden moeten begraven. Diep onder de grond.
Moeten we nu allemaal op Wilders gaan stemmen? Het zal toch niet hè! Maar me scharen achter populist Doekla Terpstra doe ik toch ook niet. Wilders noemt ze ‘Onnozele naïeve dwazen’, Miekel noemt ze liever ‘Naïeve optimisten’. We moeten ophouden tolerant te zijn. Zelfs in Duitsland, waar dit onderwerp door hun geschiedenis toch wel heel gevoelig ligt, is nu uitgesproken dat de tolerantiepolitiek en ‘knuffelaanpak’ van SPD en de Groenen niet geholpen heeft en dat het nu tijd wordt voor een hardere aanpak, aangezien buitenlanders een bovengemiddeld groot aandeel in de criminaliteit hebben. Dus wordt er voorgesteld om criminele buitenlanders het land uit te zetten en jonge buitenlandse criminelen naar heropvoedingskampen te sturen.
Het is goed optimistisch te zijn en in het goede van de mens te geloven, maar je moet ook je ogen niet sluiten. Zolang er Imans rondlopen die jonge jongens indoctrineren zal het nooit stoppen. Het kan toch niet zo zijn dat we toegeven aan fundamentalistische baardapen met een tulband op die nog in de middeleeuwen leven en geiten neuken.
Niet alleen de Koran zou verboden moeten worden, eigenlijk zou ieder geloof verboden moeten worden. Wereldwijd! Er is nog nooit iets goeds uit geloof voortgekomen dan alleen maar onderdrukking, dom houden, zelfverrijking door de leiders en zogenaamd gelimiteerd oorlog voeren voor de goede zaak. Geloof is de oorzaak van heel veel ellende overal in de wereld.
En nu buigen we dus voor terreurdreiging! Dat kan en mag dus niet. Wat als straks de Tour de France weer begint of de Olympische Spelen...ook geen kleintje. Wat als Dakar volgend jaar weer bedreigd wordt? Bij mij liepen de tranen over de wangen. Tot twee keer aan toe. Deze column is op vrijdagavond geschreven. Heet van de naald en bol van emoties. Omdat ik het zo voel. Ik ben kwaad en zwaar teleurgesteld. Ik had me verkneukeld om van 5 tot 20 januari aan de buis gekluisterd te zitten, iedere avond weer rond de klok van elven kijkend naar onze Brabantse jongens. En laat nou niemand zeggen: ‘Oh mens, waar maak je je druk om er zijn ergere dingen in de wereld’, want ja natuurlijk zijn die er. Maar het gaat hier om een fundamenteel iets en dat is namelijk dat een kleine extremistische minderheid zijn middeleeuwse achterlijke wil op wil leggen aan een hele grote groep van anders denkenden. Bedreiging van je vrijheid van denken, daar gaat het hier om. Van mij mag iedereen denken wat ie wil, maar houd dat bij je zelf en val een ander er niet mee lastig. En verder is het gewoon aanpassen voor iedereen. Ook voor ons. Maar er is een ding waar ik me nooit aan wil aanpassen en dat is buigen voor terroristen. Never nooit.
Ik heb het hele weekend met mijn ziel onder mijn arm chagrijnig lopen doen. Ik vind het gewoon aso. Dakar had door moeten gaan ook al hadden er doden gevallen, die vallen er namelijk toch ieder jaar. Risico van het vak en Way to go, zal ik maar zeggen
Miekel
Abonneren op:
Posts (Atom)