Neus. Door Miekel

De meeste mensen zijn ontevreden over hun neus, in de volksmond ook wel ‘gok’ genoemd.
Of hij is te lang, te puntig, te stomp, te plat, te vet, te klein, te groot, te breed, te wipneuzerig of je bent gezegend met een paar ‘publieke’ neusgaten. Nooit gezien, publieke neusgaten? Houwen zo. Kortom, zelden zijn mensen tevreden over hun ‘giechel’.
Maar niet voor iedereen is een extreme make-over weggelegd. Om in aanmerking te komen voor een betaalde televisie make-over moet je er meestal wel echt ‘extreme’ uitzien en is een ietwat afwijkende neus, niet voldoende. Het moet ‘extreme’ genoeg zijn om kijkers aan je programma te binden. Het liefst hebben ze kandidaten die bij wijze van spreken zo van de set van Lord of the Rings zijn afgestapt. Een ‘ork’ of een ‘uruquai’, daar is tenminste eer aan te behalen en zijn de tranen bij de hoopvol gestemde familie en vrienden die de gelukkige op staan te wachten, gegarandeerd.
Maar er is hoop voor degene die er niet belachelijk genoeg uitzien voor een teevee metamorfose en/of voor degene die de benodigde pecunia niet op kunnen hoesten. Zij kunnen zich het beste richting het centrum van Luik begeven. Daar loopt namelijk een twintigjarige man rond in het uitgaansleven die neuzen afbijt. Ik begrijp dat niet iedere ‘neus-frusti’ ermee gebaat is dat er een stukje afgebeten wordt door een ‘neus-nerd’, maar meer dan deze tip heb ik op het moment even niet voor handen. Je kan ook niet alles verwachten als het voor niks is.
Afgelopen zaterdagavond had de ‘neus-nerd’ in een café bij een man een stukje van zijn neus afgebeten. Ze kregen schijnbaar ruzie. Waarschijnlijk ging de ruzie over wie de grootste had! Dus zat er maar een ding op voor de neus-nerd ... afbijten die hap! Het 49-jarige slachtoffer van deze onvrijwillige metamorfose vond het stukje ‘giechel’ ,van 2 centimeter groot, op de grond en nam het mee naar het ziekenhuis waar ze het er weer aangezet hebben. De doktoren weten nog niet of het stukje neus zal hechten. Het slachtoffer zal voortaan wel twee keer nadenken voordat hij weer eens zijn aangevreten neus in andermans zaken zal steken. Zondag heeft de neusbijter zichzelf vrijwillig gemeld bij de politie. Toch sympathiek.
Ik persoonlijk kan me niks voorstellen dat je ook maar überhaupt de neiging krijgt in andermans neus te gaan bijten. Ik kan wel iets smakelijkers bedenken dan het bijten in een snotorgaan. Want los van het feit dat het in eerste instantie een reukorgaan is, is het toch ook voornamelijk een vervuiler eerste klas. Dat ze op neuzen nou nog geen milieubelasting heffen mag eigenlijk een wonder heten. Ik bedoel, de overheid is er als de kippen bij om werkelijk alles te belasten. Waarom dan niet snottax. Bekt goed! Bekt net zo goed als slurptax. Ik wil onze nationale uitbuiters niet op een idee brengen maar denk eens aan de vervuiling als gevolg van het dumpen van snot. We laten de bergen snot die zomaar ergens aan gesmeerd worden even buiten beschouwing evenals de ‘balletjes’ die weggeknipt worden ‘ins blaue hinein’! Dan blijft toch nog altijd een significant deel over dat in katoenen zakdoeken (lekker ouderwets) of papieren tissues verdwijnt. Al die zakdoeken moeten gewassen en gestreken worden. Keer op keer. Denk je economisch en hygiënisch te doen dan is de papieren zakdoek een uitkomst. Maar ook dat belandt allemaal in het milieu met als gevolg bla bla bla. Vul zelf maar in.
Dus belasten die snot. Hoe groter de neus, hoe meer belasting er betaald moet gaan worden. Er moet een databank komen met daarin duidelijke foto’s van het onderwerp. Foto’s recht van voren genomen en foto’s van ‘en profiel’. Lachen is verboden. Vervolgens unieke registratienummers koppelen aan files waarin het volgende minutieus vastgelegd zal gaan worden: het type neus waar het om gaat (zie beginstuk van deze column), de inhoud (het aantal cc zullen we maar zeggen) en het zelfreinigend vermogen (opsnuiven die hap en doorslikken). De grootverbruiker betaalt. Dat is namelijk het meest eerlijke. Ik haal mijn, niet klein uitgevallen, neus nog maar eens op.