Crisis door Miekel week 12

Ik, als eigen-wijze Miekel heb altijd al een hekel aan banken gehad. Ik zag en zie het als een noodzakelijk kwaad. Vandaar dat ik sinds mijn achttiende al bij de Postbank zit. Goede, oude Tante Pos! Helaas, dat ‘giroblauw-past-bij- jou’ gevoel is ook de nek omgedraaid. Sinds een paar weken verschijnt bij het inloggen op de Postbank site het oranje ING logo. Zit ik Godbetere het nog bij een bank.
Mijn afkeer van banken blijkt niet ongegrond. Iedereen weet dat de banken de meest kwalijke rol gespeeld hebben in de creditcrisis. Dankzij hen verkeren we wereldwijd in een crisis, depressie, recessie whatever. En nog altijd spelen zij een vuil spel. Miljarden overheidssteun ten spijt, laten ze het geld gewoon niet rollen. Kredieten worden niet verstrekt waardoor projecten niet door kunnen gaan. Projecten waar gewoon opdrachten voor zijn en die mensen aan het werk houden. Buitenlandse orders die al afgegeven zijn en waar grote bedragen mee gemoeid zijn, kunnen geen doorgang vinden, omdat er geen garantstelling komt van de bank. En dan heb je helemaal boter op je hoofd als je als organisatie nog gewoon bonussen uit gaat keren. Bonussen voor slechte prestaties. Ik heb er geen woorden voor. En de pest is, je hebt die banken nodig. Je kan nou eenmaal niet je geld in een kistje bewaren en onder je bed verstoppen. Alles is geautomatiseerd, je moet wel. Maar je zou toch het liefste al die lui op non-actief willen zetten en bonussen voor slechte prestaties gewoon terug vorderen. Maar dat lukt zelfs Woutertje Bos niet. Diep in zijn hart zou hij natuurlijk als rechtgeaarde PVDA-man, niks liever willen, maar hij heeft er niks over te zeggen.
Bak-Ellende mobiliseren is ook een doodlopende straat inslaan, want die laat zich niet meer zien. Nu tijden wat moeilijker zijn, bewaart hij zijn gezever voor in het Torentje. En als hij dan eens een keer het volk toespreekt, dan beseft hij waarschijnlijk niet hoe slecht zijn uitstraling is. Hij staat erbij alsof hij persoonlijk naar de slachtbank gesleept gaat worden en zijn laatste woorden uit mag spreken. Daar zitten de mensen toch helemaal niet op te wachten. Hij zou juist nu daadkrachtig op moeten treden, maar dat kan die trutlip helemaal niet. Wat voor een impact zijn opstelling en uitstraling heeft, beseft hij niet. Het is zijn taak optimistisch te blijven en ‘het volk’ hoop te geven. In plaats daarvan denk je, als je hem ziet en hoort leuteren, dat de staat Nederland aan de rand van een bankroet staat. Okay, tijden zijn wat lastig, maar nogmaals positief blijven, schouders eronder en zorgen dat die rotbanken het geld laten stromen. De enige die goed handelen zijn de provincies. Zij nemen het voortouw door projecten die toch al gepland stonden, naar voren te trekken en alvast aan het werk te gaan. Dat noem ik nou kordaat handelen. Daar kan Den Haag nog een puntje aan zuigen.
Maar goed, inmiddels is het wel zo dat er geen land gevrijwaard blijft van de kredietcrisis, zelfs Dubai, het land waar de palmbomen tot in de hemel groeide is ingestort. De toeristische industrie en de vastgoedsector zijn totaal ingestort. Omdat Dubai niet over grote olierijkdom beschikt zijn de Verenigde Arabische Emeraten het ministaatje te hulp geschoten met een lening van 10 miljard dollar. Kunnen ze hun rente op schulden mee betalen en aflossen.
Maar ondertussen zijn de stranden er dun bevolkt, zit men met lege hotelkamers. De huizenprijzen zijn er gekelderd met 50%, nieuwe kantoorpanden blijven leeg staan. Dubai was er altijd trots op dat er geen werkeloosheid was... nu zijn de eerste werknemers toch hun baan kwijt. Je zou er bijna medelijden mee krijgen. Bijna, maar niet heus. Mijn eerste zorg is toch het gebrek aan daadkracht hier van de Nederlandse regering en de gevolgen die dat heeft voor de werkende beroepsbevolking. In tijden dat alles meezit kan zo’n type als Bak-Ellende nog overleven, hoewel bij mij altijd het ‘kots-gehalte’ erg groot werd als hij in beeld was, maar nu valt hij toch echt wel door de mand met zijn ‘bange wezel’ uitstraling. Hadden we nog geen crisis, dan praatte hij ons er wel een aan!