Willibrordus van de Weide: De stem van de ontkenning

Bestaan atoombommen echt? Een kritische blik op een bizarre ontkenning

Inleiding

De meeste mensen gaan er zonder twijfel van uit: atoombommen bestaan, en ze zijn in 1945 twee keer ingezet tegen Japan, in Hiroshima en Nagasaki. Ik zelf heb gewerkt aan apparatuur die bestand moest zijn tegen een NEMP.  Of te wel een nucleaire elektromagnetische puls.  Geen twijfel hier dus!   Toch bestaat er een kleine maar vasthoudende groep mensen die dit in twijfel trekt. Volgens hen is het hele concept van de atoombom een verzinsel – een angstwapen van propaganda, bedoeld om politieke macht te creëren en massa’s onder controle te houden. Hoe geloofwaardig is zo’n stelling?

Willibrordus van der Weide: De stem van de ontkenning

Een van de opvallendste figuren binnen deze stroming is Willibrordus van der Weide, een Nederlandse YouTube-prediker en zelfverklaard expert op het gebied van nucleaire illusies. In zijn video's, opgenomen in wat vermoedelijk zijn schuurtje of garage is, beweert hij dat atoombommen niet bestaan. Volgens hem is de hele kernwapentechnologie een mythe, gebaseerd op angstpsychologie en Hollywood-effecten.

Zijn studio-achtergrond is veelzeggend: opgehangen aan de muur hangen goedkope Temu-posters van bibliotheken, vermoedelijk aangeschaft voor 5 euro per stuk, bedoeld om een intellectuele sfeer te suggereren. De boeken op de achtergrond zijn geen boeken – het zijn afbeeldingen van boeken. Het beeld van geleerdheid is zorgvuldig geënsceneerd, net als – volgens hem – de atoombom zelf.

Van der Weide voert bovendien de titel "Ing. Willibrordus van der Weide", terwijl hij – voor zover te verifiëren – nooit een Nederlandse HBO opleiding heeft afgerond en dus volgens de Nederlandse wet die titel niet mag gebruiken. De suggestie van academische autoriteit is daarmee niet alleen twijfelachtig, maar ook juridisch dubieus.

Opmerkelijk is ook zijn interviewstijl. Voor elk interview overhandigt hij van tevoren een lijst met vragen aan de interviewer, die zich daaraan moet houden. Tijdens het gesprek zegt hij vervolgens met gespeelde verbazing: “Wat een goede vraag!” – een uitspraak die enigszins aan kracht verliest wanneer je weet dat hij de vraag zelf heeft opgesteld.

Het Bijbels argument

Volgens Van der Weide is het bestaan van atoombommen bovendien in strijd met de Bijbel. Teksten zoals Prediker 1:4 ("De aarde blijft in eeuwigheid") en Genesis 8:22 ("Zolang de aarde bestaat... zullen zaaitijd en oogsttijd niet ophouden") zouden aantonen dat God de schepping beschermt tegen totale vernietiging. Vanuit dit religieuze perspectief is het idee van een wapen dat de aarde kan verwoesten niet alleen absurd, maar ook godslasterlijk.

“In Gods Woord staat duidelijk dat de aarde door Hem gemaakt is en nooit vernietigd zal worden. Dus hoe kunnen mensen dan een wapen maken dat de aarde zou kunnen vernietigen?” 
– Willibrordus van de Weide

Voor gelovigen met een letterlijke interpretatie van de Bijbel is dat een overtuigend argument. Maar het blijft een interpretatie – geen wetenschappelijk bewijs.

Waarom geloven mensen dit?

Net als bij andere complottheorieën speelt achterdocht tegenover overheden en media een grote rol. De schaal van vernietiging door atoombommen is zo extreem, dat het voor sommigen simpelweg onvoorstelbaar lijkt. Religieuze overtuigingen kunnen daarbij een extra filter vormen: als je gelooft dat God de aarde beschermt tegen ultieme ondergang, dan past het idee van een atoombom daar misschien simpelweg niet in.

Daarnaast werkt het idee van “de ultieme leugen” als een soort intellectuele bevrijding: het geeft mensen het gevoel dat ze iets doorzien wat de rest van de wereld niet doorziet.

Wat klopt er wél aan hun kritiek?

Het is waar dat propaganda en beeldvorming een grote rol speelden in de Koude Oorlog. Het is ook waar dat militaire overheden regelmatig dingen verzwijgen, overdrijven of manipuleren. En ja, de dreiging van nucleaire vernietiging werd (en wordt) zeker gebruikt als politiek pressiemiddel.

Maar dat maakt de technologie nog niet fictief.

En wat klopt er níet?

De wetenschappelijke basis van kernsplijting en kernfusie is stevig onderbouwd, en de bouw van kernwapens is in de afgelopen decennia bevestigd door talloze onafhankelijke experts, wetenschappers en overheidsrapporten – wereldwijd. De gevolgen van de bommen op Hiroshima en Nagasaki zijn grondig gedocumenteerd, met overlevenden, medische dossiers en materiële analyses die allemaal samenhangen met kernexplosies.

Toch haalt Willibrordus van der Weide vaak een zogenaamd 'bewijs' aan voor zijn stelling: het feit dat er vandaag de dag weer volop mensen wonen in Hiroshima en Nagasaki. Volgens hem zou dat onmogelijk zijn, omdat straling een kernexplosie langdurig onleefbaar zou maken. Maar deze redenering berust op een hardnekkig misverstand.

Wat hij over het hoofd ziet, is dat de atoombommen boven deze steden als luchtexplosie tot ontploffing werden gebracht – op ongeveer 500 tot 600 meter boven de grond. Daardoor werd de meeste straling verspreid in de atmosfeer en bleef er relatief weinig langdurige radioactiviteit achter op de grond. Binnen enkele jaren was de stralingswaarde in beide steden weer op acceptabele niveaus, wat herbewoning mogelijk maakte. Dat is geen geheim – het is uitgebreid gemeten, gemonitord en historisch gedocumenteerd.

Een ander voorbeeld dat deze fout blootlegt, is een beroemde Amerikaanse nucleaire test in 1957, bekend als de "John"-test (onderdeel van Operation Plumbbob). Daarbij stonden vijf vrijwillige officieren letterlijk onder een kernexplosie op grote hoogte in de Nevada-woestijn, zonder beschermende kleding. Ze overleefden allemaal de test zonder acute schade en hebben – voor zover bekend – nog jarenlang geleefd. Hoewel dit soort experimenten ethisch gezien zeer twijfelachtig was, toont het aan dat niet elke blootstelling aan een nucleaire explosie automatisch leidt tot dodelijke of blijvende stralingsschade – zeker niet bij detonaties op grote hoogte, zoals in Hiroshima en Nagasaki.

De populaire overtuiging dat “een atoombom duizenden jaren alles onleefbaar maakt” is een verwarring met kernrampen zoals Tsjernobyl of Fukushima, waar het om reactorongevallen ging met langdurige, ongecontroleerde stralingslekken – geen gecontroleerde luchtexplosies met beperkte fallout.

Conclusie

De ontkenning van het bestaan van atoombommen – zoals verwoord door Willibrordus van der Weide – combineert wetenschappelijke twijfel, religieuze overtuiging en theatrale zelfpresentatie. Het stelt ons voor een fundamentele vraag: hoe onderscheiden we legitieme kritiek van ongefundeerde ontkenning? In een tijd van deepfakes, misinformatie en groeiend wantrouwen is dat belangrijker dan ooit.

Lullig door Miekel week 23

Grasshopper is niet meer. Toch jammer. Vond David Carradine wel een karakteristiek iemand. Niet dat hij in het echte leven nou zoveel te melden had, maar in zijn rol van Bill die mooie Uma Thurmann wil killen, speelt hij, heel onderkoeld, een weergaloos slecht iemand.
Precies het tegenovergestelde van zijn karakter in Kung Fu, destijds ook onderkoeld maar dan anders. Echt cool. Een serie uit de jaren zeventig, op vrijdagavond uitgezonden door de Tros en door velen van Miekels generatie bekeken. Waarschijnlijk zouden we, als we nu de afleveringen terug zouden zien, er niet zoveel meer aan vinden. Maar dat heeft meer met de eigen ontwikkeling te maken en wat we allemaal gewend zijn tegenwoordig, dan dat het afbreuk doet aan de serie. Voor die tijd was het knap gemaakt en weer eens heel iets anders dan, om maar een dwarsstraat te noemen, op Losse Groeven.
Natuurlijk komt de complete geruchtenstroom meteen op gang. Zelfmoord is iets wat de familie en vrienden uitsluiten. Hoewel hij in het verleden regelmatig depressief was, was hij zeker niet suïcidaal. Het ging hem juist goed en hij was in Bangkok om een nieuwe film op te nemen. Blijft over, moord door een geheimzinnige Kunf Fu sekte. Volgens zijn familie wilde hij bepaalde informatie hierover in de openbaarheid gaan brengen. Ik betwijfel het. De andere en meest voor de hand liggende is dood door wurg seks. Waar heb je toch zin in!
Geen enkel probleem als je van een beetje kinky seks houdt, maar bij wurg seks heb ik me nou nooit wat voor kunnen stellen. Maar schijnbaar, van degene die het nog na kunnen vertellen, levert dit het ultieme genot op. Maar hoe kan je je nou concentreren op je lichamelijke gerief, als je tegelijkertijd in de smiezen moet houden, dat je niet ligt te stikken. Vooral als man zijnde, die erom bekend staan dat ze geen twee dingen tegelijk kunnen, lijkt me dit lastig. En dat blijkt wel weer in het geval van Grasshopper. Want ik hou het erop dat het een seks spelletje is geweest met een klein Thais vrouwtje. Ze lijken allemaal wel zo lief en teer, maar dat is verneukeratief. Ooh wee, als die een touw om je strot doen, dan kan het zomaar ineens gebeurd zijn met je.
Nou mag ik hopen voor die Thaise die ook het touw om het klokkenspel van Grasshopper heeft gedaan, dan hij zich volgens de wens van Gillette, (all a man can get)daar beneden van zijn overtollige schaamhaar had ontdaan.
Wist u dat nog niet? Dat heel veel mannen, zeg maar de leeftijdsgroep tot vijftig, zestig jaar, zich down-under ontharen. Gillette heeft daar natuurlijk een mooie marketing strategie voor bedacht, met wel tien redenen om de boel te kortwieken, maar het komt er stiekem gewoon op neer dat zonder bush de boom groter lijkt!
Dan mag dan optisch zo lijken, maar op het moment dat er daden verricht moeten worden, komt de partner alsnog bedrogen uit. Want ja, dames en heren, size does matter!
De echte jonge, trendy kerels van tegenwoordig, die aandacht besteden aan hun uiterlijk, moeten volgens Gillette en concurrenten zwaar aan het scheermes. Niet alleen de kroonjuwelen moeten er goed zichtbaar bij liggen, ook borsthaar en okselhaar moeten er aan geloven. Glad is het nieuwe credo. Over harige benen ben ik even niet zo zeker. Ik geloof dat die wel mogen.
Maar is het niet geweldig dat een paar van die scheermesjesboeren, hele generaties zo ver krijgen dat ze massaal aan het scheren slaan van overtollig, maar nuttige lichaamsbeharing. Je geeft een paar miljoen aan David Beckham en de machinerie gaat rollen.
De kunst is nu nog om de handigheid van het ontharen van de genitaliën goed onder de knie te krijgen, want als je daar een wondje krijgt, staat een pleistertje ook zo lullig.
Net zo lullig als de dood van Carradine.

Gevangen door Miekel week 22

Wat een gedoe nou weer met die overcapaciteit aan gevangenissen. Ik begrijp daar helemaal niks van. Nog geen eens zo lang geleden wisten we niet waar we met de criminelen moesten blijven. Werden ze naar huis gestuurd omdat de gevangenissen vol zaten en nu? Nu hebben we ineens lege cellen, als we Albayrak moeten geloven. Die wil er acht sluiten met als gevolg dat er 1200 man personeel op straat komt te staan.
Er staan schijnbaar 2000 cellen leeg als gevolg van de razend snelle afname van drugskoeriers, de zogenaamde bolletjeslikkers en de algehele criminaliteit is afgenomen. Dat idee heb ik persoonlijk niet als ik de krant lees, maar ze zeggen het. Volgens bajesdirecteuren spelen de hoeveelheid taakstraffen die opgelegd worden en de vergrijzing van de samenleving ook een rol. Wat die taakstraffen betreft, de oplegging hiervan zou aan een scherpe toetsing onderworpen moeten worden. Zodra er ook maar de geringste twijfel is of de dader hiervan überhaupt iets leert, dan geen taakstraf maar linea recta de cel in. En wat die vergrijzing betreft; blijkbaar is de groep potentiële criminelen kleiner geworden?!
Maar om nou te voorkomen dat er over 5 jaar weer een cellen tekort ontstaat, doordat de criminaliteit toch weer toeneemt doordat, ik zeg maar wat, ook meisjes driftig mee gaan doen, heeft Miekel het volgende voorstel.
We gebruiken die 2000 leegstaande cellen tijdelijk voor wat anders. Wat te denken als low-budget onderdak voor seizoensarbeiders uit Roemenië en Polen. Dan hoeven die niet meer onder erbarmelijke omstandigheden bij de Somerense José Asperge te zitten. Ze hebben dan allemaal een eigen kamer. Kost en inwoning tegen een kleine vergoeding, zeg maar tegen de helft van wat die Asperge Koningin vroeg. Na tien uur gaat wel de boel op slot, maar dat waren ze toch al gewend. Bovendien gaan ze vroeg naar bed want de volgende dag is het ook weer heel vroeg dat de haan kraait. In dit geval de gemeenschappelijke gevangenis wekker die afloopt. Ontbijten kunnen ze in de kantine. Daar krijgen ze ook hun warme hap. In de recreatiezaal is genoeg vertier en voor degene die nog een centje extra willen verdienen... zij kunnen het werk doen dat voorheen de gedetineerden deden en dat nu blijft liggen. Hebben ze nog meer geld om mee naar huis te nemen. Want ja, of je nou de avond vult met pingpongen, voor de Nederlandse buis hangen of nog even de handjes laat wapperen. Het wordt vanzelf tien uur en dan is het toch tijd om de brits op te zoeken.
Tevens kunnen we criminelen met psychische stoornissen, die steeds meer tussen ‘gewone’ gevangenen gezet worden en voor behoorlijk wat onrust zorgen, allemaal centraal in één gevangenis zetten. Een paar bonken van bewaarders erbij en het probleem is geïsoleerd. Want volgens ervaren gevangenisbewaarders neemt vooral het geweld van gedetineerden tegen personeel toe door de veranderde gevangenispopulatie. Er zitten steeds meer criminelen vast met een psychische stoornis. Daarnaast is er door bezuinigingen minder tijd voor omgang met gedetineerden met als gevolg dat eventuele conflicten niet op tijd opgemerkt worden.
Gedetineerden zijn elkaar vorig jaar 1200 keer te lijf gegaan. Bewaarders werden 800 keer geslagen, geschopt of met een geïmproviseerd wapen belaagd. Bijna 1000 keer moest het gewapend Intern Bijstands Team er aan te pas komen om aan het geweld een einde te maken.
Dus isoleren tussen vier muren. En dan die Somalische piraten. Hier centraal in Den Haag berechten voor heel Europa en ze daarna allemaal in een en dezelfde extreem strenge gevangenis zetten., want ze moeten niet denken dat het hier het paradijs is. Ieder land in Europa draagt bij aan de kosten. Ze krijgen allemaal dezelfde straf en dan kan je ze ook allemaal na vijf of tien jaar tegelijkertijd terug verschepen, op een enkele reis richting Somalië, zodat ze hier geen verblijfsvergunning aan kunnen vragen. Want eerst schepen kapen en dan hier asiel aan vragen, zou werkelijk compleet van de zotte zijn.
Nou, volgens mij heb ik zo het tijdelijke overschot aan cellen wel opgelost. Het personeel staat niet op straat en dat is goed voor iedereen.

Psychopaat door Miekel week 21

Ik voel me machteloos en leeg omdat ik een goede vriendin in nood niet kan helpen. Ik kan alleen maar meeleven, mee vloeken uit onmacht en bevestigen dat ze levenslang heeft met die gekke ex van haar. Want daar gaat het hier om. Omdat je ooit de fout hebt gemaakt om met een psychopaat te trouwen, zul je daar na een jarenlange worsteling tijdens het huwelijk, na het huwelijk ook nog tot veroordeeld zijn. Er zijn namelijk kinderen in het geding. Maar psychopaten zijn bij voorbaat heel goed in het verdraaien van de waarheid en zich beter voor te doen dan dat ze in werkelijkheid zijn. Het ergste is dat doordat ze pathologische leugenaars zijn en bovendien de kunst verstaan van mensen om de tuin te leiden, dat ze door dit gedrag het ook nog eens voor elkaar krijgen de situatie volledig naar hun hand te zetten. De firma List & Bedrog ten voeten uit.
Met als enig doel: de ex tot aan haar dood dwars te zitten of in ieder geval zo lang totdat de kinderen echt het huis uit zijn en er niks geen alimentatie meer te verhalen is. Want daar gaat het hem uiteindelijk om... geld slaan uit zijn kinderen. Die zogenaamde kind alimentatie gebruikt meneer voor zichzelf want hij leeft graag op grote voet en het liefst op andermans zak. Dus los van de te betalen kind alimentatie door de vrouw draait ze ook op voor alle andere kosten zoals kleding, schoeisel, school- en sportspullen, want dat kan hij natuurlijk allemaal niet betalen van de alimentatie. Hij wil gewoon als jonge veertiger onderhouden worden door zijn goedverdienende ex. Terwijl hij nu wel werk heeft, maar toch liever moe is. Dan ben je toch geen man? Iedere volwassene zou eigenlijk in zijn eigen onderhoud moeten kunnen voorzien. Je kan wel tijdens het huwelijk afspraken maken omtrent de verzorging van de kinderen en vaak gaat dan de vrouw parttime werken, maar dan nog. Na een scheiding hoor je je eigen verantwoording te nemen en niet te leven op de zak van een ex.
Hoe wordt je een psychopaat? Dat kan door oa. emotionele verwaarlozing, doordat er in de eerste levensjaren geborgenheid en genegenheid onvoldoende aanwezig waren. Gevolg:te weinig WIJ-gevoel en teveel het IK-gevoel. Met als gevolg een gedragsstoornis. In zijn geval ‘vrouwenhater’, want moeder heel jong gestorven, dus in de steek gelaten en door oudere dominante zussen opgevoed. Ook ontbreekt bij een psychopaat de capaciteit om emoties zoals schuld en wroeging te voelen. Geen empathisch vermogen gekoppeld aan sterk egocentrisch gedrag waarbij het eigenbelang altijd boven dat van anderen gaat. Daarbij zijn ze een meester in het verbergen hiervan. Vaak doet men zich aardig en sociaalvoelend voor om daarmee te bereiken dat er later rechten of gunsten kunnen worden geëist. Een ander kenmerkend verschijnsel is dat men manipuleert zonder dat een ander dat in eerste instantie in de gaten heeft. Ook ziekelijk liegen past in het plaatje. Met maar een doel: er later zijn voordeel mee doen. Daarnaast meet een psychopaat zich vaak een slachtoffer rol aan of het is de joviale peer die het helemaal gemaakt heeft. Behandelen heeft weinig zin. Er bestaat zelfs sterk bewijs dat therapeutisch behandelen alleen maar averechts werkt. De psychopaat in kwestie grijpt deze behandeling alleen maar aan om zijn antisociale vaardigheden nog meer te verbeteren.
En daar sta je dan als hardwerkende moeder met de zorg voor je kinderen. Je ex blijkt een pathologische leugenaar en een psychopaat die Bureau Jeugdzorg op je afstuurt. Het lukt hem keer op keer rechters en jeugdzorg op zijn hand te krijgen. Wat jeugdzorg betreft; die laten zich een rad voor ogen draaien. Het zal ze verder een zorg zijn, ze beuren maar weer mooi geld voor dit gezin dat hulp nodig heeft in de verziekte ogen van de psychopaat.
Panisch als ze zijn na de vele blunders die de laatste jaren zijn gebeurd slaan ze nu totaal door. Steek tijd en energie in gezinnen die hulp van Bureau Jeugdzorg echt kunnen gebruiken. Ik heb geen hoge pet op van al die therapeuten en sociaal werkers. Amateurs zijn het. Een kind wordt vermoord... sorry zagen we niet aan komen. Een psychopaat leidt ze om de tuin.... het is zo’n aardige man! Ik haat het machteloze gevoel dat ik nu heb.

Schokgolf door Miekel week 20

Weet u nog waar u was toen op 22 november 1963 president JF Kennedy in Dallas vermoord werd? Ongetwijfeld! Weet u nog waar u was toen de Twin Towers op 11 september 2001 in New York plat gingen? Zeker weten dat u dat nog weet.
En waar was u op 6 mei 2002 toen Pim Fortuyn vermoord werd op het Mediapark in Hilversum? En op 2 november 2004, Theo van Gogh neergestoken in Amsterdam?
Aan dit rijtje kunnen we nu Koninginnedag 2009 toevoegen. Uw hele verdere leven zult u weten waar u was rond de klok van twaalven op 30 april 2009.
Ik lag met mijn derrière aan een zonovergoten zwembad in Turkije te kijken hoe mijn kinderen zich vermaakten. Een man voegde zich rond kwart over twaalf bij de rest van zijn familie en begon te vertellen dat er een aanslag was gepleegd op de koningin door een zwarte auto. Er waren gewonden en drie mensen konden gereanimeerd worden. Dat was toen het eerste bericht. Ik ving er flarden van op. Al snel zou later die dag en de daarop volgende dagen de ernst van de toedracht duidelijk worden.
Gelukkig hebben ze in het buitenland de zender BVN en die middag was alles al te volgen via het NOS journaal. Voor het eerst in mijn bestaan was ik niet in Nederland op Koninginnedag en dat had me vooraf al enigszins dwars gezeten. Maar om in de mei vakantie een weekje weg te kunnen was dat onvermijdelijk, gezien het feit dat het basis- en middelbaar onderwijs weer eens niet de moeite hadden genomen om de koppen bij elkaar te steken en gezamenlijk twee weken vrij af te spreken. Dus moest mijn middelbaarschool kind na anderhalve week weer aan de bak. Hoewel het daar nu niet om gaat was dat wel de reden van het niet in Nederland zijn. Als zoiets gebeurt lijkt het op de een of andere manier niet meer zo gepast om nog van de rest van de vakantie te genieten. Je wilt de gezamenlijke verbijstering en ontzetting delen. Natuurlijk werd er op het vakantieadres ook over gepraat, maar dat zijn toch allemaal vreemden met wie je een weekje opgescheept zit. Maar zelfs ‘in den vreemde’ was wel vrij snel de omvang van het drama duidelijk en ook het besef dat Koninginnedag nooit meer hetzelfde zou zijn. Toch kon ik me niet voorstellen dat Koninginnedag in zijn huidige vorm afgeschaft zou gaan worden. Natuurlijk zouden de veiligheidsvoorschriften stringenter worden, maar Willem Alexander en Maxima kennende kon ik me niet voorstellen dat ze zich dit volksfeest zouden laten afpakken door de actie van een gek. Want daar komt het uiteindelijk toch op neer.
De foto’s van op het asfalt vallende mensen zijn gruwelijk om te zien. De gezichten van Alexander en Maxima spraken ook boekdelen. Dit gebeuren versterkt wel het saamhorigheidsgevoel van het Nederlandse volk. Ons koningshuis is nu eenmaal het leukste koningshuis ter wereld, vrij toegankelijk voor ons allen en daar moeten ze dus van afblijven.
Ik kan het nog altijd niet goed bevatten en tijdens de herdenking in Apeldoorn die vrijdagavond live werd uitgezonden, konden wij het thuis dan ook niet droog houden. Misschien door het besef dat het een ieder had kunnen overkomen die vrolijk feestend naar de Koningin en haar gevolg had staan kijken. Mensen zoals u en ik. Ik vind deze aanslag dezelfde impact hebben als die op de Twin Towers van het World Trade Center. Dat was een landmark, een onuitwisbaar iets, altijd aanwezig in de skyline van New York. Nog steeds als ik die beelden van de aanslag zie, vind ik het onbegrijpelijk dat ze er niet meer staan. Hoewel het aantal slachtoffers niet te vergelijken is vind ik de actie van 30 april jl. een soortgelijke impact hebben.Koninginnedag is een instituut in ons land, waar jong en oud van geniet en dat van generatie op generatie doorgegeven wordt.
Ik moet ook steeds denken aan de ouders van Karst Tatus. Hoe moet dat nu verder met die mensen? Ik vind het verschrikkelijk voor hen. Hun zoon is ook dood en tegelijkertijd zal zijn naam voor eeuwig verbonden zijn aan deze waanzinnige daad. Ook zij zitten met een verlies en de prangende vraag; ‘Hoe heeft hij zoiets kunnen doen’. We zullen het met z’n allen nooit weten. Een sprakeloze schokgolf was alles wat ons restte die dag.

Crisis door Miekel week 12

Ik, als eigen-wijze Miekel heb altijd al een hekel aan banken gehad. Ik zag en zie het als een noodzakelijk kwaad. Vandaar dat ik sinds mijn achttiende al bij de Postbank zit. Goede, oude Tante Pos! Helaas, dat ‘giroblauw-past-bij- jou’ gevoel is ook de nek omgedraaid. Sinds een paar weken verschijnt bij het inloggen op de Postbank site het oranje ING logo. Zit ik Godbetere het nog bij een bank.
Mijn afkeer van banken blijkt niet ongegrond. Iedereen weet dat de banken de meest kwalijke rol gespeeld hebben in de creditcrisis. Dankzij hen verkeren we wereldwijd in een crisis, depressie, recessie whatever. En nog altijd spelen zij een vuil spel. Miljarden overheidssteun ten spijt, laten ze het geld gewoon niet rollen. Kredieten worden niet verstrekt waardoor projecten niet door kunnen gaan. Projecten waar gewoon opdrachten voor zijn en die mensen aan het werk houden. Buitenlandse orders die al afgegeven zijn en waar grote bedragen mee gemoeid zijn, kunnen geen doorgang vinden, omdat er geen garantstelling komt van de bank. En dan heb je helemaal boter op je hoofd als je als organisatie nog gewoon bonussen uit gaat keren. Bonussen voor slechte prestaties. Ik heb er geen woorden voor. En de pest is, je hebt die banken nodig. Je kan nou eenmaal niet je geld in een kistje bewaren en onder je bed verstoppen. Alles is geautomatiseerd, je moet wel. Maar je zou toch het liefste al die lui op non-actief willen zetten en bonussen voor slechte prestaties gewoon terug vorderen. Maar dat lukt zelfs Woutertje Bos niet. Diep in zijn hart zou hij natuurlijk als rechtgeaarde PVDA-man, niks liever willen, maar hij heeft er niks over te zeggen.
Bak-Ellende mobiliseren is ook een doodlopende straat inslaan, want die laat zich niet meer zien. Nu tijden wat moeilijker zijn, bewaart hij zijn gezever voor in het Torentje. En als hij dan eens een keer het volk toespreekt, dan beseft hij waarschijnlijk niet hoe slecht zijn uitstraling is. Hij staat erbij alsof hij persoonlijk naar de slachtbank gesleept gaat worden en zijn laatste woorden uit mag spreken. Daar zitten de mensen toch helemaal niet op te wachten. Hij zou juist nu daadkrachtig op moeten treden, maar dat kan die trutlip helemaal niet. Wat voor een impact zijn opstelling en uitstraling heeft, beseft hij niet. Het is zijn taak optimistisch te blijven en ‘het volk’ hoop te geven. In plaats daarvan denk je, als je hem ziet en hoort leuteren, dat de staat Nederland aan de rand van een bankroet staat. Okay, tijden zijn wat lastig, maar nogmaals positief blijven, schouders eronder en zorgen dat die rotbanken het geld laten stromen. De enige die goed handelen zijn de provincies. Zij nemen het voortouw door projecten die toch al gepland stonden, naar voren te trekken en alvast aan het werk te gaan. Dat noem ik nou kordaat handelen. Daar kan Den Haag nog een puntje aan zuigen.
Maar goed, inmiddels is het wel zo dat er geen land gevrijwaard blijft van de kredietcrisis, zelfs Dubai, het land waar de palmbomen tot in de hemel groeide is ingestort. De toeristische industrie en de vastgoedsector zijn totaal ingestort. Omdat Dubai niet over grote olierijkdom beschikt zijn de Verenigde Arabische Emeraten het ministaatje te hulp geschoten met een lening van 10 miljard dollar. Kunnen ze hun rente op schulden mee betalen en aflossen.
Maar ondertussen zijn de stranden er dun bevolkt, zit men met lege hotelkamers. De huizenprijzen zijn er gekelderd met 50%, nieuwe kantoorpanden blijven leeg staan. Dubai was er altijd trots op dat er geen werkeloosheid was... nu zijn de eerste werknemers toch hun baan kwijt. Je zou er bijna medelijden mee krijgen. Bijna, maar niet heus. Mijn eerste zorg is toch het gebrek aan daadkracht hier van de Nederlandse regering en de gevolgen die dat heeft voor de werkende beroepsbevolking. In tijden dat alles meezit kan zo’n type als Bak-Ellende nog overleven, hoewel bij mij altijd het ‘kots-gehalte’ erg groot werd als hij in beeld was, maar nu valt hij toch echt wel door de mand met zijn ‘bange wezel’ uitstraling. Hadden we nog geen crisis, dan praatte hij ons er wel een aan!

vaccinatie door Miekel week 11

Wat kan een mens zich toch op laten jutten. Zeker als het gaat om iets waar je zelf niet genoeg van af weet of in ieder geval nog geen tijd hebt gehad om het zelf uit te pluizen. Zoals met de landelijke vaccinatiecampagne tegen baarmoederhalskanker. Ook in huize Miekel voldeed een persoontje aan de omschrijving van de doelgroep, dus die moest eraan geloven.
Eerst was er geen twijfel. Toen minister Klink dit idee een paar maanden geleden introduceerde dacht ik alleen maar: ‘Mooi, je kan er niet vroeg genoeg bij zijn.’
Net terug van vakantie ligt daar dan ineens de envelop van het R.I.V.M. met de oproep voor vrijdag 6 maart jl. Vervolgens staan er allerlei berichten in de krant die vraagtekens oproepen.
In dezelfde week horen we dat bij iemand in onze kennissenkring baarmoederhalskanker is geconstateerd. Voor ons een extra reden om te zeggen: ‘En nou zijn we d’r klaar mee, je wordt ingeënt’. Vervolgens staat er op woensdag een artikel in het ED waar zulke akelige beweringen instaan, dat de schrik toeslaat. Moeten we nu wel of niet. Rondje bellen dan maar met het sociale vangnet. Wat blijkt.... er zijn een heleboel last-minute twijfelaars, die uiteindelijk geen van allen hun dochter laten inenten. Eentje volgde de logica van de kouwe grond en zei: ‘Wij zijn er ook gekomen zonder inenting’. Een waarheid als een koe en daar konden we dus weinig tegenin brengen. De ander had weer van alles uit zitten pluizen op Internet en die kenden weer een dokter en die zei bla bla bla. Kortom...we waren overstag. De emotie won het van de ratio. Onze dochter werd geen proefkonijn. Wat schertst onze verbazing? Staat er op vrijdag een uitgebreid artikel in de krant die alle onzin beweringen finaal onderuit haalt. Stom, stom, stom. Alle eerdere negatieve berichtgeving werd stuk voor stuk weerlegd met een heldere uitleg. Het was handig geweest als dit eerder was geplaatst, dat had veel ouders die twijfelden juist voldoende duidelijkheid en zekerheid gegeven, om hun kind vol overtuiging in te laten enten.
Natuurlijk neemt het R.I.V.M., een toch wel heel gerenommeerd instituut, hier geen enkel risico mee. Natuurlijk zijn al die Broodje Aap verhalen halve waarheden en verzinsels. Ik had het kunnen weten. Pest is wel dat ze dus niet ingeënt is afgelopen vrijdag. Maar Miekel is niet voor een gat te vangen, dus gebeld naar het R.I.V.M., alles uitgelegd en ja hoor, we kunnen nog naar Bladel. En dat doen we ook. Daarna lopen we gewoon weer mee in het Valkenswaardse schema. Nu kan je zeggen, je had toch zelf op het internet kunnen zoeken.....klopt! Maar ten eerste liep bij een koortsige Miekel de poep zeer dun langs de benen vanwege een fikse buikgriep en dat wilde ik mijn bureaustoel niet aandoen. En ten tweede heb ik ooit wel eens iets opgezocht toen mijn zoontje iets mankeerde. Daar ben ik wel zo vreselijk van van slag geraakt. Ik dacht minstens bij het lezen van de verschijnselen en de daaraan gekoppelde ziekte, dat ik zijn doodskistje al kon gaan bestellen. Ik zag me al helemaal achter de kist aanlopen de kerk in en had de toespraak al bijna kant en klaar in mijn hoofd zitten. Nu heb ik veel gevoel voor drama, maar ik bedoel maar. Compleet overstuur was ik ervan. Je komt af en toe op ziektes uit, waar je beroerd van wordt en dan blijkt het dat natuurlijk helemaal niet te zijn. Maar als leek zomaar allerlei ziektes op zoeken, is geen goed plan. Dus dat doe ik niet meer uit pure zelfbescherming.
Toch zijn we ver gekomen als je nagaat tegen hoeveel ziektes we kunnen vaccineren en wat we daarmee gewonnen hebben. Goed dat ontwikkelingen steeds verder gaan. En altijd is de vraag geweest wat de lange termijn werking ervan zou zijn. Ook nu! Over acht jaar weten we meer. Wellicht dat herhalingsvaccinaties nodig zijn. Dat moet dan maar. Pas over 30, 40, 50 jaar weten we wat deze vaccinatie heeft opgeleverd. Zo is het altijd gegaan en zo zal het nu ook wel gaan. Een beetje vertrouwen in een goede afloop moet je toch behouden, ook al wordt ons vertrouwen de laatste tijd danig onderuit gehaald door alles en iedereen. Vaccineren heeft tot nu toe alleen maar winst opgeleverd. Nou en waar vind je dat nog op de dag van vandaag?!