Essent - ology. Door Miekel

De maandagmorgen begon goed. Er stonden wat leuke dingen voor die dag op het programma en alvorens daaraan te beginnen dacht ik nog maar eens even naar de financiële toestand van ondergetekende te kijken. Zo tegen het eind van de maand kan dat geen kwaad.
Had ik het maar niet gedaan. Wat zo mooi begon eindigde in een rampenscenario waar de makers van de film Titanic nog een puntje aan kunnen zuigen.
En wat veroorzaakte dit allemaal? Juist ja, Essent had zich weer eens van zijn beste kant laten zien door gewoon weer een fout voorschot van mijn rekening af te halen, terwijl toegezegd was dat dit met ingang van juni gecorrigeerd zou zijn. Mis! Het zou Essent ook niet zijn als dit gewoon goed ging. Ik had het kunnen weten. Leer ik het dan nooit? Er is niemand, er is werkelijk geen instelling die bij mij zo snel mijn bloed kan doen koken als Essent, dat moet ik ze na geven.
Nadat mijn oog gevallen was op het foute maandbedrag reageerde mijn lichaam meteen. Mijn bloeddruk steeg naar gevaarlijke hoogte, mijn neusvleugels begonnen te trillen, mijn onderlip probeerde woorden te vormen met mijn bovenlip maar dat mislukte faliekant. Slechts een happen naar lucht was alles wat de twee helften van mijn mond los van elkaar voor elkaar kregen. De stoom kwam uit mijn oren en net op een moment dat ik dacht te ontploffen, vormden mijn lippen een grote dikke vette vloek. Die ontlading nam echter slechts een fractie van de druk weg die was ontstaan.
Het schijnt niet mee te vallen om een voorschot te wijzigen. De eerst opkomende gedachte was om het bedrag gewoon meteen te storneren en het juiste over te maken. Maar dat zou geen lucht geven aan mijn kokende bloed. Nee, ik moest iemand door de lijn kunnen trekken. Zij verpesten mijn humeur op maandagochtend, dan zou ik ook eens iemand z’n humeur gaan verpesten. Moeten ze maar niet op de klantenservice van Essent gaan werken.
Heel kortaf, aangevuld met veel hopeloos gezucht, deed ik mijn verhaal. Met de jaarafrekening in mei hadden ze gedacht ons weer eens hoger in te schalen, waarna ik meteen gebeld had en het maandbedrag naar beneden had gekregen. Dat zou met ingang van juni aangepast worden. En nee, ze konden destijds het voorschot van mei waarop het te hoog ingeschaalde maandbedrag al was ingehouden niet meer wijzigen. Nou, so be it. Dat hadden we dan maar te slikken, maar je voelt je eigenlijk op dat moment al weer goed genomen. We zijn tenslotte geen bank van lening. Maar in mei zullen de vette bonussen aan de top wel weer uitbetaald moeten worden, dus dat verklaart het een en ander. En nu was dus het voorschot van juni geïnd en juist ja, het bedrag was niet aangepast. De juffrouw ging het nakijken. Inderdaad, er was een gespreksnotitie met daarop de gemaakte afspraak over het nieuwe gecorrigeerde maandbedrag, maar foutje, de wijziging was niet doorgevoerd. En voor juli was het ook al te laat om het nog aan te passen, dus om ons tegemoet te komen, zou er voor de maanden augustus en september een lager bedrag ingehouden worden dan het oorspronkelijk nieuw overeengekomen maandbedrag. En om nou te voorkomen dat het voor oktober weer fout ging, moeten we op 31 augustus de meterstanden doorgeven, waarna een nieuwe berekening volgt en dan zou het zo maar eens kunnen zijn dat we zelfs nog wel lager uitkomen dan het in mei nieuw overeengekomen maandbedrag. Ze bracht het alsof ze ik-weet-niet-wat weggaf aan ons. Ik werd laaiend. Ons een beetje opzadelen met werk. Toen ik zei dat ik ook gewoon het bedrag kon storneren en vervolgens de correcte 200 euro kon overmaken, zei ze, let op.... dat zou ik niet doen, want dan volgt er een incasso!!! Jaaa, u leest het goed. Essent maakt een fout, klant herstelt zelf en krijgt vervolgens een incasso aan zijn broek over een bedrag dan hij niet eens hoeft te betalen. Kunt u dat nou nog volgen? Ik niet!
Het leuke uitje ging over een kwartier beginnen en in een zwak moment, maar eigenlijk ook omdat ik in zo’n opgefokte staat niet aan wilde komen daar waar ik verwacht werd, dacht ik bij mezelf, okay, ze gaan (tegen beter in) in de herkansing. Wel vroeg ik: ‘Hoe weet ik nou of augustus en september gecorrigeerd gaan worden? Daar zou ik binnen veertien dagen een bevestiging van krijgen want die deed ze vandaag nog de deur uit?! Ik kon het niet laten en zei sarcastisch: ‘Per e-mail kan dat binnen een minuut bij mij zijn en Tante Pos doet er twee dagen over’. Maar nee, ze had een gespreksnotitie gemaakt en de wijziging ging ze doorgeven, maar dat was weer een andere afdeling die de bevestiging de deur uit moest doen.
Essent heeft me in het verleden al zo veel tijd gekost en wederom leggen ze beslag op mijn tijd. Ik had in al die verloren uren wel een tiendelige bestseller kunnen schrijven.
Meestal eindigt het dan met ...wordt vervolgd...maar ik hoop dat deze Essent-ologie bij deel II zijn Waterloo vindt. Heeft u ook vervelende ervaringen met Essent, deel ze mee op de blogspot.