Wegzuigen. Door Miekel

Zondagavond had Zembla een reportage over dat meisje dat enkele weken geleden overleden is na een, waarschijnlijk, verkeerd uitgevoerde liposuctie. Haar moeder en vriend kwamen aan het woord en ze lieten foto’s zien van een frisse jonge meid. Je zag haar in bikini en werkelijk er mankeerde helemaal niks aan dat kind. Ze had mooie lange slanke benen en een behoorlijke boezem. Zeker een volle C cup als het geen kleine D was. Moeder en vriend waren het er absoluut niet mee eens dat ze een borstvergroting wilde en begrijpelijk, want alles wat er moest zitten zat er al. Wat ze niet verteld had tegen haar moeder en vriend was dat ze ook een liposuctie liet doen. Maar hoe kan je nou vet weg laten zuigen als er niks weg te zuigen valt, ze woog maar vierenvijftig kilo? Precies! En daar zal het dus wel goed fout gegaan zijn. De hele reportage ging over jonge meisjes die borstvergrotingen wilden, een schaamlipcorrectie of liposuctie. Het meest schokkende vond ik om te zien dat het stuk voor stuk mooie slanke jonge meisjes waren, sommige net 18 of 19 jaar. En ze hadden allemaal zeker een volle B of een C cup. Wat bezielt zo’n kind dan om ze dan toch gestuft te willen hebben? Er was er maar een met een kleinere maat, maar dat grietje was ook zo iel dat het bij haar paste. En bovendien als de dames er parmantig bijstaan, want mankeert er dan aan een kleinere maat? Dat iele grietje kiepert straks geheid om met haar nieuw aangemeten D-cup. Ze zal minstens opnieuw moeten leren lopen, want haar evenwichtsorgaan is totaal uit zijn lood geslagen. En ik begrijp die moeders niet. Degene die in beeld waren, tja, wat zal ik er van zeggen. Ik denk dat die vanaf het begin af aan hun dochters niet goed begeleid hebben. Zo jong als ze zijn is het belangrijk om tegen ze te zeggen dat ze mooi zijn, dat ze goed zijn zoals ze zijn. Benoem alles positief. Daar moet je niet pas mee beginnen als ze dertien zijn en gaan pubberen, dan ben je al te laat. Gewoon: ‘Je bent mooi en goed zoals je bent’, daar moeten ze van doordrongen worden. Alsof die Pamela Anderson met d’r mega borsten nou zo gelukkig is. Echt niet!
Ik heb met mijn dochter regelmatig naar Make me beautiful gekeken en zij kon, gelukkig, zelf al het onderscheid maken of een borstvergroting of reconstructie nodig was. Vaak genoeg zei ze: ‘Maar daar mankeert toch niks aan.’ Precies meid, daar mankeert niks aan! En vervolgens concludeerde ze dat ze: ‘Het maar stom vond’. Natuurlijk kan het voor veel vrouwen een uitkomst zijn, maar dan hebben we het ook over ‘erge’ gevallen waar de vrouw ook echt psychisch onder te lijden heeft. En hoeveel zijn er niet die hun borsten laten verkleinen zodat ze eindelijk eens kunnen sporten en van hun nek-, schouder- en rugklachten af zijn en dan laten die jonge grietjes zich een bos hout aanmeten waar je U tegen zegt. Het meest schandalige vind ik eigenlijk de rol van die cosmetische chirurgen. Vet wegzuigen als er niks zit! Hoe halen ze het in hun hoofd. Borsten vergroten terwijl de jonge vrouwen in kwestie al niks te klagen hebben.
Wat ik hier nou in schril contrast tegenover vind staan is de Mis(s)verkiezing van enkele weken geleden. Vorig jaar voor het eerst georganiseerd door Lucielle Werner, onze sympathieke Nationale hinkepoot. Daar zag je vrouwen die vanaf hun geboorte of later door een ongeluk of ziekte een lichamelijke tekortkoming hadden, zoals dat tegenwoordig zo mooi heet. Voelden die vrouwen zich minder? Om de dooie dood niet. Stuk voor stuk stonden daar sterke vrouwen, zij voelden zich goed zoals ze waren. De een was beter onderlegd en meer bespraakt als de ander, maar allemaal waren ze zo zeker van zichzelf dat ze er toch maar stonden. Zelfs de badpakkenronde doorstonden ze met glans. Eigenlijk zouden al die grieten die borstvergrotingen en allerlei andere ingrepen overwegen op de eerste rij hebben moeten zitten. Zouden ze zich schamen? Misschien een paar. Ik vrees dat het grootste gedeelte gewoon doet wat de schoonheidsindustrie hen voorhoudt, je om laten bouwen tot je er perfect uitziet. Maar ja, wat is perfect? Je zou willen dat er een apparaatje bestond dat de ziekelijke gedachte van die meisjes kon wegzuigen. En ik zou ook graag een wegzuigapparaat hebben om malafide, gewetensloze plastische chirurgen op te zuigen en ze als een reusachtige afstotelijk BLOB ergens tentoon te stellen als afschrikmiddel. Wedden dat het gauw afgelopen zou zijn!